DAVA : Taraflar arasında görülen davada İstanbul Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 17.07.2003 tarih ve 2003/502-2003/420 sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi Muktedir Lale tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, müvekkili şirketin “ATATÜRK” adlı belgesel CD-ROM nitelikli eserin sahibi olduğunu, eser sahipliğinin hem eseri yayınlayan olmasından hem de ilgili bakanlıktan aldığı belgelerden kaynaklandığını, davalının internetteki web sayfasında müvekkilinin sahibi bulunduğu eserin izinsiz olarak aynen yayınlandığını, tecavüzün sona erdirilmesine ilişkin ihtarın sonuçsuz kaldığını ileri sürerek, tecavüzün önlenmesine, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 3.000.000.000.-TL maddi ve 2.000.000.000.-TL manevi tazminatın temerrüt faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, hükmün ilanına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, Atatürk’ün tüm yaşamının ve devrimlerinin alenileştiğini, bu nedenle müvekkili vakfın yayınının benzerlik göstermesinin doğal olup, aynen yayımdan ya da iktibastan söz edilemeyeceğini, yayının ticari bir amacının bulunmayıp, eğitim ve tanıtım amaçlı olduğunu, davanın kabulü düşünülse bile istenen tazminat miktarlarının fahiş olduğunu, manevi tazminatın bir ceza olmadığını savunarak, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan kanıtlar ve benimsenen bilirkişi raporu doğrultusunda, davanın kısmen kabulü ile, davacının FSEK.’ten doğan mali ve manevi haklarına tecavüzün tespit ve önlenmesine, 1.424.000.000.-TL maddi, takdiren 2.000.000.000.-TL manevi tazminatın temerrüt faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, hükmün ilanına karar verilmiştir.
Karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Dava, Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu’na muhalefetten kaynaklanan, tecavüzün önlenmesi, maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, davalı aleyhine 1.424.000.000.-TL maddi tazminata hükmedilmiş olup, hükmedilen bu miktar içerisinde davacı şirketçe talep edilmeyen ve bilirkişilerce davacının hakkını kanıtlamak için yaptığı gider adı altında belirlenen, 200.000.000.-liraya dahi hükmedilmesi isabetli bulunmamıştır.
Öte yandan, manevi tazminat koşullarının ne şekilde oluştuğu hususunda hiçbir tartışma ortaya koymaksızın ve yasal dayanakları görülmeksizin manevi tazminata ilişkin hüküm tesisi de doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle, temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 30.09.2004 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.